De ondergedoken kat

De kat van Geert Wilders

 

Is het leuk om de kat van Geert Wilders te zijn? Je moet vaak verhuizen, je woont in een safe house en kunt niet naar buiten. Je hebt geen halsbandje met je adres erin, want dan leidt je de weg naar het ‘onderduikadres’ van een van de best beveiligde mensen van Nederland. Ja hoor, zegt Wilders, het is best fijn als kat bij hem te wonen, want hij is een echt kattenmens. Hij is dol op Lola, 19 jaar inmiddels. Zij is de enige die nog over is van de drie poezen die zo’n achttien jaar lief en leed hebben gedeeld met hem en zijn vrouw. Nina (17) en Duska (18) zijn kort na elkaar overleden. Nina ongeveer anderhalf jaar geleden en Duska een half jaar terug. Wilders was daardoor aangedaan. “Het is verschrikkelijk als twee katten binnen een jaar overlijden. Ze zijn gecremeerd. We hebben twee kleine urnen met hun as in huis staan.”

 

Hij vindt het heerlijk om eens niet over de politiek te hoeven spreken. Hij maakt daar graag tijd voor vrij op een doordeweekse dag in de Tweede Kamer. Wilders en zijn vrouw hebben Lola destijds gekregen, samen met een kater. “Die heeft maar een jaar geleefd heeft. Daarna hebben we Nina en Duska uit het asiel gehaald. De drie poezen hebben lange tijd vredig samen geleefd. Er was wel eens mot, maar dat stelde weinig voor.”

 

Hun eerste adres was een appartement in Utrecht, vervolgens zijn er diverse safe houses gevolgd. “In één huis van de staat hebben ze werkelijk alle banken gesloopt. Ze zijn ook nog een tijdje bij mijn moeder in Venlo geweest, maar we wonen nu al weer een hele tijd in hetzelfde safe house.” De Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB) heeft hem destijds nog gevraagd of de katten niet elders konden worden ondergebracht, desnoods in het asiel. “Daar wilde mijn vrouw echt niets van weten. Ze zou eerder mij in het asiel doen dan de katten.”

 

Mogen ze overal komen? “Overal, behalve in de slaapkamer en de badkamer. Van mij zouden ze de slaapkamer wel in mogen, maar mijn vrouw wil het niet. Buiten komen ze niet, maar dat hebben ze nooit gedaan. Ook niet in Utrecht. Toen is er wel eens eentje ontsnapt, terwijl ik naar mijn werk moest. Ik ben toen in badjas naar buiten gerend en heb de hele galerij afgezocht.”

 

Wie verschoont de kattenbak? “Ik vrees dat mijn vrouw dat 99 van de honderd keer doet. Die ene keer dat ik het eens deed, scheurde de vuilniszak en lag alles vol met vieze kattenkorrels en ben ik drie uur bezig geweest het huis schoon te maken.”

 

Katten zijn aanzienlijk makkelijker dan honden, maar dat is niet de reden dat de katachtigen zijn voorkeur hebben. “Een kat spreekt mij veel meer aan. Ze zijn stronteigenwijs. Het zijn onafhankelijke wezens, maar ze geven ook veel warmte. Een kat voelt bijvoorbeeld goed aan hoe je je voelt en kan zelfs troost bieden. En als je ze naar ze kijkt, dan kun je toch niet anders denken dan: wat een fantastisch leven hebben ze eigenlijk. Ze krijgen veel aandacht en liefde, en die van mij, ze is al oud, slaapt 21 uur per dag.”

 

Als Lola er niet meer is, komt er dan een nieuwe kat? “Daar mag ik van mijn vrouw nog niet aan denken, laat staan over praten, want Lola leeft nog.”

 

Wilders houdt woord en stuurt later die middag per telefoon foto’s van de drie dames. Het zijn kwalitatief slechte plaatjes, maar wel een primeur: foto’s van de drie katten die Wilders troost boden in donkere dagen.

 

Verschenen in: Felis Catus, ThemaTijdschrift nr. 2, 2012.